vol. 6 1/2017 Inżynier i Fizyk Medyczny
12
prasa
\
nowości
aktualności
\
news
TIME
Neurologii w Montrealu i jest obecnie jednym z najczęściej wy-
korzystywanych atlasów MRI.
W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań poświęco-
nych scharakteryzowaniu i utworzeniu atlasów subpopulacyj-
nych populacji azjatyckich. W badaniach tych autorzy zwrócili
uwagę na zróżnicowanie otrzymanych atlasów względem obec-
nie uznanego wzorca oraz przedstawili ich wpływ na wyniki
morfometryczne [5]. Podkreślić należy, że zarówno zmiany wo-
lumetryczne, jak i morfologiczne mózgowia od narodzin po póź-
ną starość są dynamiczne i złożone w swoim przebiegu. W pra-
cach tych autorzy zalecają stosowanie specyficznych wzorców
danych odpowiednich do badanej populacji z uwzględnieniem
różnorodności etnicznej, rasowej, jak i płciowej [1, 2, 5]. Pomi-
mo znanych różnic profili morfologicznych ośrodkowego układu
nerwowego (OUN) w przekrojach populacyjnych ludzi, subpopu-
lacja polska nie została jeszcze scharakteryzowana.
Literatura
1.
I. Despotović, B. Goossens, W. Philips:
MRI segmentation of the
human brain: challenges, methods, and applications
, Comput.
Math. Methods Med., doi: 10.1155/2015/450341.
2.
J. Ashburner, K.J. Friston:
Unified segmentation
, Neuroimage,
26(3), 2005, 839-851.
3.
M. Jenkinson, C.F. Beckmann, T.E. Behrens, M.W. Woolrich,
S.M. Smith:
FSL
, Neuroimage, 62(2), 2012, 782-790.
4.
J. Talairach, P. Tournoux:
Co-Planar Stereotaxic Atlas of the Hu-
man Brain: 3-D Proportional System – An Approach to Cerebral
Imaging
, New York, Thieme Medical Publishers, 1988.
5.
H. Lee, B.I. Yoo, J.W. Han, J.J. Lee, S.Y. Oh, E.Y. Lee, J.H. Kim,
K.W. Kim:
Psychiatry Investigation
, 13, 135-145. PMID 26766956
DOI: 10.4306/pi.2016.13.1.135
8. Obrazowanie dyfuzji w MR
dr
W
aldemar
S
enczenko
G
eneral
E
lectric
Wraz z wprowadzeniem obrazowania dyfuzji metodą rezo-
nansu magnetycznego do kliniki, ruch cząsteczek wody w ludz-
kim organizmie stał się bardzo atrakcyjnym tematem badań.
Dyfuzja opisuje stały przypadkowy ruch cząsteczek wywołany
energią termiczną. Stopień ruchliwości (dyfuzyjności) protonu
wody jest precyzyjnie oceniany przy użyciu parametru pozor-
nego współczynnika dyfuzji, tzw. ADC (
Apparent Diffucion Co-
efficient
). Względność tego współczynnika wynika z faktu, że
w sekwencji DWI nie śledzimy ruchu cząsteczek, a jedynie znamy
ich położenie początkowe i końcowe, a również innych czynni-
ków bezpośrednio wpływających na ruch cząsteczek (np. tem-
peratury). Początkowo ograniczenia technologiczne (gradienty)
oraz wolne sekwencje były głównymi argumentami sceptyków.
Jednak przy obecnym rozwoju techniki oraz nowych sekwen-
cji metoda DWI (
Diffusion Weighted Imaging
) udowodniła swoją
przydatność w obrazowaniu
in vivo
.
Super szybka sekwencja echa planarnego (
Echo Planar Ima-
ging
) w połączeniu z gradientami dyfuzyjnymi pozwoliła na
uzyskanie całkiem nowego kontrastu oraz doskonałą charak-
terystykę zmian zarówno w badaniach układu nerwowego, jak
i anatomii, tj. piersi, wątroba czy prostata. Wśród wielu zalet tej
metody należy wspomnieć dosyć unikalną jak na tę metodę moż-
liwość podawania bezwzględnych wyników.
9. Rezonans magnetyczny w brachyterapii
mgr
D
orota
N
enko
K
atowickie
C
entrum
O
nkologii
Brachyterapia jest metodą umożliwiającą podanie wysokiej
dawki w obrębie guza lub loży po usunięciu zmiany nowotworo-
wej. Realizowana jest np. poprzez czasowe umieszczenie w ob-
rębie guza lub w jego sąsiedztwie aplikatora, do którego wpro-
wadzane jest źródło promieniotwórcze.
Dokładność leczenia znacząco wpływa na kontrolę miejscową
nowotworu i na jakość życia pacjenta po zakończeniu terapii.
Prezentacja ma na celu przedstawienie podstawowych zalet
i problemów wynikających z zastosowania obrazowania metodą
rezonansu magnetycznego – MR – w planowaniu brachyterapii
na przykładzie brachyterapii ginekologicznej.
Podstawową metodą obrazowania pozostaje tomografia
komputerowa. Inne metody, takie jak np. MR – który pozwala
na uzyskanie znacznie lepszego kontrastu tkanek zdrowych oraz
tkanek zmienionych chorobowo – mogą dostarczyć dodatko-
wych danych, poprawiając jakość uzyskanych informacji obrazo-
wych, zwiększając ich użyteczność kliniczną.
Stosowanie różnych modalności wymaga wykonania fuzji,
czyli zintegrowania danych obrazowych. Algorytmy stosowane
w procesie łączenia obrazów wykorzystują różne parametry
danych obrazowych. Jakość dopasowania jest istotnym elemen-
tem przygotowania danych do planowania leczenia.
Rekomendacja GIN GEC ESTRO dla potrzeb planowania wska-
zuje potrzebę definiowania obszarów terapeutycznych: HR
CTV, IR CTV, które można bezpiecznie wyznaczyć, opierając się
zarówno na badaniu fizykalnym, jak i badaniach obrazowych.
