Inżynier i Fizyk Medyczny 3/2012 vol. 1
informatyzacja
/
informatization
artykuł
/
article
117
Ucyfrowiony szpital,
a co dalej z przechowywaniem obrazów
Jerzy Adamiak, Konsultant ds. Systemów Pamięci Masowej, tel. +48 22 510 24 68, e-mail:
Jan Siwek, Członek Polskiego Towarzystwa Inżynierii Klinicznej
W dobie ucyfrowienia szpitali, badań pacjentów i ca-
łej informacji szpitalnej, gdzie pojemności pojedyn-
czych badań pacjentów wykonanych na nowocze-
snym sprzęcie sięga ponad 1 GB, często zadajemy
sobie pytanie, gdzie znajduje się złoty środek po-
między optymalną infrastrukturą przechowywania
danych a wysokością niezbędnych wydatków na tę
inwestycję. Zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej,
od 2014 r. pełna dokumentacja pacjenta będzie
musiała być przechowywana w postaci cyfrowej.
Problem polityki przechowywania elektronicznych
danych pacjenta i ich dystrybucji w szpitalu dotyczyć
będzie zatem wszystkich jednostek służby zdrowia.
O ile pojęcie cyfryzacji dokumentacji medycznej
jest już coraz bardziej powszechne i zrozumiałe,
mamy dostęp do różnych narzędzi oraz procedur,
o tyle wiedza o archiwizacji tego typu informacji jest
wciąż niewielka. W niniejszym artykule postaramy
się odpowiedzieć na pytania: Czym różni się polity-
ka przechowywania danych cyfrowych w szpitalu
na najbliższą przyszłość od długoterminowej? Jak
optymalizować zasoby pamięci masowych w świe-
tle gwałtownego wzrostu danych? Jak zapewnić ich
bezpieczeństwo, ale również dostęp – w dowolnym
momencie, nawet w dłuższej perspektywie czasu –
do informacji dotyczących pacjentów.
Archiwa krótkoterminowe
Dane wykorzystywane na bieżąco w systemach me-
dycznych przechowywane są w tak zwanych archi-
wach krótkoterminowych. Są to zazwyczaj aktualne
badania pacjentów dostępne dla lekarzy przez kilka
tygodni po ich akwizycji. Do tego celu używane są
różne formy pamięci dyskowych, np. dyski we-
wnętrzne serwerów i stacji roboczych, zewnętrz-
ne dyski USB, macierze dyskowe, sieciowe pamięci
masowe NAS. Konkretny wybór rozwiązania zależy
od wielu indywidualnych czynników, takich jak wiel-
kość danych, szybkość udostępnienia czy bezpie-
czeństwo zapisu.
Archiwa długoterminowe
Dane w archiwach długoterminowych są przecho-
wywane przez bardzo długi czas. Dla przykładu,
dane małych pacjentów onkologicznych powinny
być dostępne przez ponad 20 lat. W tym celu uży-
wane są już tylko zewnętrzne macierze dyskowe
oraz sieciowe pamięci masowe NAS. Mogą być tak-
że wykorzystywane wymienne nośniki pamięci ma-
sowej, takie jak pamięci taśmowe.
