Basic HTML Version
vol. 1 2/2012 Inżynier i Fizyk Medyczny
radiologia
\
radiology
dyskusja
\
discussion
TIME
72
Częstotliwość akwizycji obrazów musi być dopasowana do
obszaru naczyniowego, by niepotrzebnie nie wykonywać
większej ilości akwizycji (np. częstotliwość kardiologiczna
jest niedopuszczalna przy zabiegach neurologicznych lub
na naczyniach obwodowych), a częstotliwość pulsacji skopii
dobrana do charakteru i potrzeb danej procedury (od tej czę-
stotliwości przecież zależy dawka dla pacjenta i personelu).
Przeszkolenie personelu wykonującego
procedury w zakresie użytkowania
wyposażenia radiologicznego
Problem ten najczęściej występuje na bloku operacyjnym,
praktycznie zaś nie dotyczy pracowni naczyniowych. Wyni-
ka to między innymi z faktu, że na bloku aparat najczęściej
obsługiwany jest bezpośrednio przez lekarzy wykonują-
cych zabieg, bez udziału technika elektroradiologii. Nieste-
ty do rzadkości należy praktyczne i wystarczające szkolenie
i ćwiczenia z obsługi takiego aparatu. Nader często spoty-
kam się z brakiem podstawowej wiedzy o możliwościach
wykorzystywanego wyposażenia.
Brak wystarczających szkoleń to dużo szerszy problem.
Dotyczy on zresztą nie tylko sal operacyjnych, osób szkolo-
nych i egzaminujących, nie tylko medycyny!
Jakość uzyskiwanych obrazów
i jej związek z narażeniem na promieniowanie
Praktycznie każdy z parametrów ekspozycyjnych ma wpływ
na to, co i z jaką precyzją będzie uwidocznione na obrazie.
Napięcie, czyli energia kwantów steruje kontrastem; prąd,
czyli ich liczba decyduje o zaczernieniu; wielkość ogniska
i odległość od lampy RTG decyduje o rozdzielczości prze-
strzennej, a od rejestratora obrazu – o zniekształceniach. Te
ostatnie zależą też od kierunku padania wiązki w przypad-
ku wykorzystywania analogowych wzmacniaczy obrazu.
Świadome sterowanie dawką w celu otrzymania odpo-
wiedniej jakości obrazu jest niezwykle ważne. Na ogół dąży
się do jak najlepszej jakości, co wiąże się z wyższą dawką
zarówno dla pacjenta, jak i dla personelu. Większość obec-
nie produkowanych i stosowanych w zabiegach aparatów
RTG umożliwia wybór trybu pracy automatycznej, kontroli
mocy dawki z optymalizacją obrazu lub narażenia na pro-
mieniowanie. Podstawą powinna być świadomość zależno-
ści: lepszy obraz = wyższa dawka.
Przeszkolenie personelu wykonującego
procedury w zakresie zasad zachowania
się w gabinecie rentgenowskim
To niezwykle ważki problem. Zrozumienie, że źródłem nara-
żenia personelu jest promieniowanie powstające w pacjencie
daje doskonałe efekty w ochronie radiologicznej pacjenta.
Poniższe zależności:
––
mniejsze pole wiązki = mniejsza dawka dla pacjenta =
mniejsze narażenie personelu,
––
mniejsze pole widzenia wzmacniacza = wyższa moc
dawki = silniejsze uszkadzanie skóry,
––
promieniowanie rozproszone powstające w pacjencie
rozchodzi się główniew kierunku lampy rentgenowskiej.
Laskowa 20, 25-826 Kielce
mob. 602313251
mob. 608766177
fax 41 3667319
www.x-ray-labor.pl
Prowadzimy działalność w zakresie
wykonywania testów
eksploatacyjnych na podstawie
upoważnienia wydanego przez
ŚPWIS w Kielcach.
UPOWAŻNIENIE
NR SEXVIb.904.1.4.2012
►
TESTY ODBIORCZE
(akceptacyjne)
►
TESTY EKSPLOATACYJNE
(specjalistyczne, podstawowe)
►
FANTOMY DO PODSTAWOWEJ
KONTROLI JAKOŚCI
APARATÓW RTG
►
SERWIS APARATURY
RENTGENODIAGNOSTYCZNEJ
►
USŁUGI
Inspektora Ochrony
Radiologicznej typu„R”, „S”
są podstawowymi wyznacznikami
zachowania się w pomieszczeniu,
gdzie działa aparat RTG. Ich re-
spektowanie pozwoli na rozsądne
wykorzystanie trzech sposobów
ochrony przed promieniowaniem:
czasu, odległości i osłon.
Czas
– imkrótszeprzebywanie
w pomieszczeniu, tym mniejsza
dawka, czyli w pomieszczeniu
zabiegowym podczas włączonej
ekspozycji są jedynie osoby nie-
zbędne do prowadzenia zabie-
gu, pozostałe wychodzą, jeśli to
możliwe. Im krótsze czasy emisji
promieniowania, tym mniejsza
dawka, czyli wykorzystywanie
„mrożenia” ostatniego obrazu
(procedura LIH:
Last Image Hold
),
stosowanie skopii impulsowej
o możliwie małej częstości.
Odległość
– z kwadratem od-
ległości zmienia się dawka, a za-
tem dwukrotnie większa odle-
głość od miejsca, gdzie wiązka
pada na pacjenta, to czterokrot-
nie mniejsza dawka.
Osłona
– stosowanie far-
tuchów, okularów osłonnych,
ekranów i katedr – to oczywiste.
Jednak i na pacjencie można
położyć specjalną osłonę wy-
chwytującą powstające w nim
promieniowanie rozproszone.
Jeśli lampa jest pod stołem –
osłonę taką wieszamy na kra-
wędzi stołu. Osłony, to również
właściwa kolimacja zmniejszają-
ca pole wiązki promieniowania
rentgenowskiego.
Podsumowanie
Reasumując, dostepną wiedzę
należy wcielić w praktykę – dzię-
ki niej procedury radioterapeu-
tyczne są bezpieczniejsze.
Procedury radioterapeutycz-
ne to onkologiczna radioterapia,
a nie radiologia zabiegowa, nie
wolnomieszać ze sobą tychpojęć.
Radiologia zabiegowa to
zabieg pod kontrolą obrazu
tworzonego przy pomocy pro-
mieniowania rtg, a radioterapia
to terapeutyczne wykorzysty-
wanie niszczącego działania
promieniowania jonizującego
na tkanki ludzkie.
reklama