Page 5 - IFM_201303_vB calosc 150 dpi

Inżynier i Fizyk Medyczny 3/2013 vol. 2

117

redakcja

/

editorial board

Klasyczna i nowoczesna

rola elektroencefalografii

K

oniec wieku XIX był niezwykle ważnym okresem w ba-

daniach neuroelektrofizjologicznych pod względem po-

znawczym, a początek XX wieku przyniósł rozwój metod

technicznych umożliwiających rejestrację, a następnie analizę

czynności bioelektrycznej centralnego układu nerwowego

i nerwowo-mięśniowego oraz wprowadzenie tych metod do

badań klinicznych.

Pierwszej rejestracji czynności bioelektrycznej mózgu z

elek-

trod na powierzchni głowy dokonał w

1929 roku Hans Berger

i

jako pierwszy opisał charakterystyczne rytmy w

zapisie spo-

czynkowym: rytm alfa i beta oraz grafoelementy – iglice, związa-

ne z

czynnością napadową rejestrowaną w

padaczce. Wprowa-

dził nazwę elektroencefalografia (EEG). Elektroencefalografia

stała się na wiele dziesięcioleci bardzo ważną metodą w

dia-

gnostyce neurologicznej, zarówno czynnościowej, jak i

struktu-

ralnej. Na podstawie zmian czynności bioelektrycznej wniosko-

wano m.in. o możliwości zmian strukturalnych, np. podejrzeniu

guza. W dziedzinie elektromiografii w

1929 roku Adrian i Bronk

opisali potencjał jednostki ruchowej zarejestrowany elektrodą

koncentryczną. Przez wiele lat elektromiografia zajmowała czo-

łowe miejsce w diagnostyce chorób nerwowo-mięśniowych.

Mniej więcej w

tym samym czasie, pod koniec XX wieku,

obie metody elektrofizjologiczne musiały oddać prymat na

rzecz nowych metod. Elektromiografia musiała ustąpić gene-

tyce. Elektroenecefalografia natomiast straciła swoje znacze-

nie w

ocenie zmian strukturalnych po wprowadzeniu metod

neuroobrazowania CT i MRI. Jedynie w

diagnostyce padaczki

utrzymała swoją pozycję. Pomimo zmniejszenia znaczenia dia-

gnostycznego, zarówno elektroencefalografia, jak i

elektro-

miografia w dalszym ciągu są bardzo ważne w

ocenie postępu

procesu chorobowego oraz skuteczności terapii poprzez oce-

nę zmian czynnościowych.

Neuroobrazowanie, które zastąpiło elektroencefalografię

w

dużym zakresie diagnostyki neurologicznej, otworzyło jed-

nocześnie nowy obszar jej zastosowań. Wprowadzenie metody

funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI), a

następnie

jednoczesnej z

fMRI rejestracji aktywności bioelektrycznej mó-

zgu umożliwiło kompilację obrazów strukturalnych, funkcjonal-

nych i

czynnościowych. Zintegrowane badania, chociaż łączą

dwie techniki dobrze osadzone w

diagnostyce, spowodowały

powstanie nowych problemów dotyczących zagadnień pomia-

rowych, zakłóceń, a

także bezpieczeństwa. Warte jest zatem ich

zaprezentowanie na łamach naszego czasopisma tym bardziej, że

coraz więcej pracowni wykonuje jednoczesne badania fMRI i EEG.

Być może przedstawienie problemu zainspiruje Czytelników do

poszukiwania rozwiązań, a

także spowoduje wymianę doświad-

czeń użytkowników tych systemów. W bieżącym numerze rozpo-

czynamy cykl artykułów poświęconych tej tematyce.

Z-ca Redaktora Naczelnego

Ewa Zalewska

dr hab., inż. prof. nadzw.

01-03

OCTOBER

2013

WARSAW

POLAND

SPRZĘT MEDYCZNY I LABORATORYJNY

WYPOSAŻENIE BLOKU OPERACYJNEGO

KOMPLEKSOWE WYPOSAŻENIE SZPITALI

ROZWIĄZANIA IT DLA MEDYCYNY

TEMATYKA

MIĘDZYNARODOWYCH TARGACH

MEDYCZNYCH

SPOTKAJMY SIĘ NA

wihe

hospital

.pl

TARGI

—

KONFERENCJE

—

PREZENTACJE

PO WCZEŚNIEJSZEJ REJESTRACJI WSTĘP NA TARGI JEST BEZPŁATNY

reklama