Inżynier i Fizyk Medyczny 4/2013 vol. 2
221
artykuł
/
article
Nie wolno stosować
elektrowstrząsów
u pacjentów z implantem
słuchowym. Podczas zabiegu może dojść do zniszczenia implantu lub
tkanek ślimaka. Oczywiście wyjątkową sytuacją jest ratowanie życia.
Implanty ślimakowe ME-DEL są odporne na
promieniowanie ra-
dioterapeutyczne
przy całkowitej dawce promieniowania jonizacyj-
nego do 240 Gy. Zewnętrzne elementy systemów ME-DEL należy
zdejmować na czas naświetlania.
Terapeutyczne promieniowanie
jonizujące
może doprowadzić do uszkodzenia elektronicznych ele-
mentów systemu implantu słuchowego, często wykrywanego do-
piero po pewnym czasie od zakończenia terapii. Aby zminimalizować
ryzyko martwicy tkanek spowodowane nadmierną dawką podczas
radioterapii, implant nie może znajdować się w bezpośrednim zasię-
gu wiązki radioterapeutycznej.
Wykonywanie
rezonansu magnetycznego (MRI)
u pacjentów
z implantem ślimakowym, implantem pniowym lub BoneBridge
jest możliwe wyłącznie przy użyciu określonych modeli aparatów
MRI. Wyniki badań tych implantów wskazują, że nie stanowią one
żadnego zagrożenia w polu magnetycznym o natężeniu 0,2 T, 1,0 T
i 1,5 T (bez chirurgicznego usuwania wewnętrznego magnesu) pod
warunkiem stosowania się do poniższych zaleceń i wskazówek do-
tyczących bezpieczeństwa. Lekarz/technik wykonujący badanie MRI
powinien zawsze być poinformowany, że pacjent korzysta z implan-
tu ślimakowego, pniowego lub kostnego oraz przestrzegać specjal-
nych zaleceń i wskazówek dotyczących bezpieczeństwa:
•
Mogą być stosowane wyłącznie skanery o natężeniu pola ma-
gnetycznego 0,2 T, 1,0 T lub 1,5 T. Inne natężenia pola magne-
tycznego są niedozwolone. (Zastosowanie innych natężeń pola
może spowodować uraz pacjenta i/lub uszkodzenie implantu).
•
Skanowanie można wykonać po upływie 6 miesięcy od implan-
tacji. (Wykonanie badania MRI wcześniej może spowodować
przemieszczenie implantu i/lub jego uszkodzenie).
•
Minimalna grubość tkanki kostnej pod magnesem implantu,
zapewniająca wytrzymałość na działanie siły 5 N (równoważnej
sile grawitacji działającej na ciało o masie około 0,5 kg) lub do
9 N w przypadku implantu ślimakowego, wynosi 0,4 mm. (W ska-
nerze MRI działają siły momentu obrotowego, które mogą wy-
wołać obrót magnesu implantu i jego ustawienie zgodnie z li-
niami sił pola magnetycznego. Siły te na krawędziach implantu
są równoważone przez kość czaszki i płat skórny. Tkanka kostna
pod magnesem implantu powinna mieć dostateczną grubość
zapewniającą zniesienie działających sił).
•
Pacjentów z mechanicznie uszkodzonymi implantami nie wolno
poddawać badaniu rezonansem magnetycznym. (Nieprzestrze-
ganie tego zalecenia może spowodować uraz pacjenta).
Aby zapewnić maksimum bezpieczeństw, należy:
•
Przed wejściem do gabinetu MRI usunąć wszystkie zewnętrzne
elementy systemu implantu (procesor mowy wraz z akcesoria-
mi). W przypadku aparatów o natężeniu pola magnetycznego
1,0 T lub 1,5 T implant należy zabezpieczyć bandażem. Głowę
trzeba owinąć co najmniej trzy razy bandażem elastycznym dość
ciasno (patrz Rys. A). Założona opaska nie powinna sprawiać bólu.
•
Położenie głowy: oś wzdłużna głowy musi znajdować się w poło-
żeniu równoległym do kierunku sił pola magnetycznego skanera.
Takie położenie występuje np. w sytuacji, gdy pacjent znajduje się
w położeniu na wznak z głową ułożoną prosto. Pacjent nie może
obracać ani pochylać głowy na boki; takie ruchy mogą spowodo-
wać rozmagnetyzowanie magnesu implantu).
•
Należy stosować wyłącznie sekwencje normalnego trybu pracy!
Podczas skanowania pacjenci mogą słyszeć trzaski i brzęcze-
nie. Przed wykonaniem badania MRI należy udzielić pacjentowi
stosownych wskazówek. Prawdopodobieństwo i intensywność
wrażeń dźwiękowych można zmniejszyć, wybierając sekwencje
o niższym specyficznym współczynniku absorpcji (SAR) i mniej-
szych prędkościach narastania gradientów.
•
Należy spodziewać się występowania artefaktów.
•
Powyższych instrukcji należy przestrzegać także w przypadku
wykonywania badania innych obszarów niż głowa (np. kolana
itp.). W przypadku badania kończyn dolnych zaleca się ułożenie
nóg pacjenta w skanerze w pierwszej kolejności, aby zminimali-
zować ryzyko osłabienia magnesu implantu.
•
Powyższe instrukcje mają zastosowanie również w przypadku
pacjentów z obustronnymi implantami ślimakowymi, obustron-
nymi implantami pniowymi oraz kostnymi. Nieprzestrzeganie
warunków bezpieczeństwa MR i wskazówek dotyczących bez-
pieczeństwa skanowania MRI może spowodować uraz pacjenta
i/lub uszkodzenie implantu!
Zastosowanie
lasera
jest dopuszczalne, o ile zostanie zachowana
zasada, iż wiązka lasera nie przecina kapsuły ani wiązki elektrod im-
plantu słuchowego.
Zarówno
Roentgen
, jak i 
tomografia
komputerowa mogą być sto-
sowane w diagnostyce osób z implantem słuchowym. Należy liczyć
się jednak z zacienieniem miejsca, w którym znajduje się implant.
W stomatologii coraz powszechniej stosowana jest
endometria
w le-
czeniu kanałowym. Pomiar odbywa się na zasadzie analizy oporu prądu
płynącego od elektrody, jaką jest narzędzie kanałowe, do klipsa zakłada-
nego na wargę pacjenta. Zastosowany prąd zmienny nie stanowi zagro-
żenia dla implantu. Zaleca się stosowanie endometrów III i IV generacji.
W przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących metod zarówno
diagnostycznych, jak i terapeutycznych niewymienionych powyżej, in-
żynierowie kliniczni firmy MED-EL z przyjemnością udzielą szczegóło-
wych informacji. Serdecznie zapraszamy do skontaktowania się z nimi.
Rys. 1
Bandażowanie głowy w celu zabezpieczenia mocowania implantu
1...,51,52,53,54,55,56,57,58,59,60 62,63,64,65,66,67,68,69,70,71,...72