Page 15 - IFM_201402 całość 150 dpi

Inżynier i Fizyk Medyczny 2/2014 vol. 3

65

artykuł

/

article

ultrasonografia

/

ultrasonography

Najnowszy rentgen marki Samsung - XGEO GF50 oferuje, jakość, ergonomię,

łatwość w obsłudze wszystko do zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności.

Dzięki zaawansowanej technologii, system generuje najniższą dawkę na ryn-

ku a wartość ekspozycji może być obniżona maksymalnie, przy jednoczesnym

zachowaniu wysokiego poziomu obrazowania. Ponadto, monitorowanie

wszystkich parametrów ekspozycji w czasie rzeczywistym zapewnia stałą,

wysoką wydajność. Aparat wyposażono w najnowszy detektor typu WIFI

z komunikacją bezprzewodową o bardzo niskiej wadze zapewniając tymwszech-

stronność użycia w różnych specyficznych badaniach i wygodę dla personelu.

GF50 jest multifunkcjonalnym, dwustanowiskowym systemem rentgenow-

skim. Szereg zaawansowanych algorytmów przetwarzania w oprogramowaniu

„SMART”opracowanych przez firmę SAMSUNG stawia system GF50 jako jeden

z najdokładniejszych systemów rentgenowskim na rynku.

ul. Piątkowska 161

60-650 Poznań

tel. 61 848-36-80

www.okmed.pl

RTG Samsung XGEO GF50

Prezentacja M (

Morion

)

Prezentację typu M stosuje się do ekspozycji ruchów narządów, bo-

wiem w kolejnych transmisjach echo powraca do narządu (np. serca)

będącego już w innej fazie ruchu (następne położenie powierzch-

ni tworzących echo). Przy typowej częstotliwości powtarzania

transmisji 5 kHz nawet najszybszy ruch narządów zostanie dobrze

odwzorowany.

Metoda prezentacji czasu rzeczywistego

Metoda prezentacji czasu rzeczywistego pozwala otrzymać obraz

dynamiczny dzięki temu, że wiązka ultradźwiękowa przeszukuje

ciało pacjenta z regulowaną prędkością. Na ekranie powstaje ciągły

obraz badanych struktur. Możliwa jest obserwacja ruchów badanych

struktur, cechuje ją łatwość uzyskania obrazów w różnych przekro-

jach. W tej technice wykorzystuje się głowice rotujące lub układ kilku

głowic, co daje w efekcie obraz sektorowy.

Metody dopplerowskie

W metodach dopplerowskich wykorzystuje się dodatkowo infor-

mację zakodowaną w postaci zmiany częstotliwości fali odbitej

względem fali nadanej. Równoczesne stosowanie przetwornika im-

pulsowo-echowego czasu rzeczywistego i przetwornika dopplerow-

skiego, umożliwia obserwację ruchu badanego narządu i dokonywa-

nie pomiarów dynamicznych. Wprowadzenie do obrazowania koloru

dodatkowo umożliwia zmniejszenie błędów związanych z techniką

pomiaru. Wśród metod dopplerowskich wyróżnia się metodę fali

ciągłej i metodę impulsową. W metodzie fali ciągłej nadajnik wysyła

falę ciągłą. Fala rozproszona na poruszających się krwinkach zmienia

swoją częstotliwość w stosunku do częstotliwości fali nadanej. Uzy-

skuje się w ten sposób informację o średniej prędkości przepływu

krwi. Nie pozwala ona na pomiar średnicy naczynia krwionośnego

ani na pomiar głębokości jego położenia pod skórą. Metoda ta do-

starcza łączną informację o wszystkich strukturach leżących na dro-

dze wiązki ultradźwiękowej. Kryształ znajdujący się z lewej strony

sondy służy do ciągłego w czasie wysyłania ultradźwięków, a drugi

kryształ pełni funkcję odbiornika. Emiter wysyła przez cały czas im-

pulsy napięciowe o częstotliwości x do kryształu nadawczego, który

emituje ultradźwięki w określony kąt. Drugi kryształ rejestruje cały

czas echa o częstotliwości x wytwarzane w obszarze zaznaczonym

czarnymi paskami.

Sygnały napięciowe są wzmacniane w odbiorniku i po odpo-

wiedniej ich obróbce przez demodulator podawane jako sygnały

akustyczne o częstotliwościach dopplerowskich (słyszalnych dla

człowieka) na słuchawki. W metodzie fali impulsowej fala odbita

od krwinek i od ścianek naczynia powraca do nadajnika w czasie

przerwy w jego pracy. Znając kąt pomiędzy kierunkiem propaga-

cji fali a osią naczynia krwionośnego, prędkość fali i czas przejścia

impulsu pomiędzy przednią i tylną ścianą naczynia, można obliczyć

jego średnicę. Przyjmuje się, że niedokładność tego pomiaru zwią-

zana z długością wysyłanych impulsów ultradźwiękowych (około

0,7 mm w tkance miękkiej) wynosi około 10%. Na podstawie zna-

jomości częstotliwości fali nadanej i odbitej wyznacza się prędkość

przepływu wybranej warstwy krwi. Metoda daje możliwość analizy

rozkładu prędkości przepływu krwi w przekroju naczynia krwiono-

śnego. Sonda wyposażona jest w jeden kryształ piezoelektryczny.

W całym cyklu pracy kryształ nadaje impuls i następnie służy jako

odbiornik ultradźwięków. Wykorzystując zależność czasu powrotu

echa od głębokości, na jakiej to echo powstało, urządzenie prze-

kazuje jedynie sygnały pochodzące z tzw. bramki. Rozdzielenie

sygnału odbiorczego między dwa kanały służy określeniu kierunku

przepływu. Szybka transformacja Fouriera pozwala określić roz-

kład prędkości w bramce i pozwala go przedstawić na ekranie moni-

tora w postaci dopplerowskiej jako sumę elementarnych sygnałów

o różnych częstotliwościach i natężeniach. Informacja o prędkości

krwi przepływającej w naczyniach może być przedstawiana za po-

mocą kolorowej „mapy” przekroju danej żyły czy też innego naczy-

nia krwionośnego.

Bibliografia

1.

A. Nowicki:

Wstęp do ultrasonografii – podstawy fizyczne i instru-

mentacja

, Medipage, Warszawa 2003.

2.

F. Jaroszczyk:

Biofizyka medyczna

, Wydawnictwo Uczelniane

Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego, 1993.

3.

M. Nałęcz (red.):

Biocybernetyka i inżynieria biomedyczna 2000

,

9, 2000, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT.

reklama