Inżynier i Fizyk Medyczny 5/2014 vol. 3
223
technologie
/
technologies
artykuł naukowy
/
scientific paper
Na rysunku 1 przedstawiono
fragment pliku DICOM otwartego
w programie
‘Notatnik’
. Bez specja-
listycznego oprogramowania nie
jesteśmy w stanie wiele się z niego
dowiedzieć.
Na rysunku 2 przedstawiono od-
kodowany fragment pliku DICOM.
Wyszczególniono tu uszeregowane
‘DICOM tagi’ z liczbą bajtów prze-
znaczonych na przechowywanie
jego zawartości, nazwą przecho-
wywanych w nich danych oraz za-
wartość poszczególnych tagów.
Ponadto, aby móc odkodować to, co
znajduje się w poszczególnym tagu,
należy posłużyć się tak zwaną bi-
blioteką DICOM-ową, która jest po-
wszechnie dostępna w Internecie.
Ogólną ideą formatu DICOM jest
jego uniwersalność we wszystkich
systemach medycznych. Niestety
w rzeczywistości każdy producent w pewien sposób mody-
fikuje ogólnie przyjęte zasady formatu DICOM, np. poprzez
dodawanie własnych DICOM tagów. Jest to duże utrudnienie,
jeżeli podejmujemy się zsynchronizowania urządzeń różnych
producentów. Dlatego poszczególni producenci sprzętu me-
dycznego upowszechniają informacje na temat budowy pli-
ków DICOM. Powszechnie nazywa się to
DICOM Conformance
Statement
[6-8]. Jeżeli chcemy zmodyfikować informacje za-
warte w plikach DICOM, to każda, nawet najmniejsza, wyko-
nana zmiana musi pociągać za sobą zmianę liczby elementów
w modyfikowanym tagu oraz tagach określających liczbę baj-
tów w danej sekwencji DICOM-owej. W przeciwnym wypadku
zmodyfikowany plik bez takiej korekty jest odrzucany przez
każdy system medyczny jako plik uszkodzony, ponieważ liczba
bajtów przeznaczonych na przechowywanie danych jest inna
od rzeczywistej liczby bajtów. Niestety niemożliwe jest zmie-
nianie informacji zawartych w pliku DICOM w przykładowym
‘Notatniku’
. Należy posługiwać się gotowymi edytorami plików
DICOM-owych lub opracować do tego celu własne narzędzie.
Przed zakupem nowego sprzętu
W trakcie planowania zakupów nowego sprzętu medycznego
pracującego w formacie DICOM ważne jest, aby jeszcze przed
sfinalizowaniem zakupu zweryfikować, czy nowe urządzenie
bezproblemowo komunikuje się z dotychczasowym wyposa-
żeniem. Można to sprawdzić poprzez podłączenie wirtualnej
maszyny, będącej odzwierciedleniem naszego zamówienia, do
istniejącej infrastruktury informatycznej. Takie postępowanie
powinno zapobiec późniejszym problemom z integracją nowe-
go sprzętu z już istniejącymi. Opierając się na własnym doświad-
czeniu, przy zakupie nowego serwera PACS wszystkie testy inte-
gracji z urządzeniami medycznymi wypadły pomyślnie. Niestety
pojawił się problem w trakcie przesyłania obrazów z serwera
PACS do systemu planowania leczenia. Po długich testach oka-
zało się, że w trakcie zapisywania nowych danych na serwerze
do nazwiska pacjenta dodawany był znak „^”, co uniemożliwiało
zintegrowanie się z systemem planowania leczenia. Problem zo-
stał usunięty przez wykonanie uaktualnienia oprogramowania
Rys. 1
Fragment pliku DICOM otworzony w programie notatnik. Pliki są bardzo duże i ich format nie pozwala na łatwą interpretację bez specjalistycznego oprogramowania. Informa-
cje tekstowe w nim zawarte w sposób jednoznaczny identyfikują pacjenta, a znaki binarne pozwalają na dokładną prezentację obrazową.
Rys. 2
Odkodowany fragment pliku DICOM. Uszeregowane ‘DICOM tagi’ z liczbą bajtów przeznaczonych na przechowywanie jego
zawartości, nazwą przechowywanych w nich danych oraz zawartość poszczególnych tagów.
1,2,3,4,5,6,7,8 10,11,12,13,14,15,16,17,18,19,...60