vol. 3 2/2014 Inżynier i Fizyk Medyczny
108
radioterapia
\
radiotherapy
artykuł naukowy
\
scientific paper
guza nowotworowego. To jedyny aparat terapeu-
tyczny, który wyposażony jest w tę opcję. Jest to
możliwe, ponieważ stosuje się zewnętrzne znacz-
niki odbijające promieniowanie podczerwone lub
wewnętrzne, zaimplementowane w napromieniany
narząd. Urządzenie to pozwala weryfikować po-
łożenie chorego w czasie prowadzonego zabiegu.
Źródła promieniowania kilowoltowego (lampy ren-
tgenowskie) zawieszone są pod sufitem, detektory
zainstalowane w podłodze wykonują zdjęcia z czę-
stotliwością od 3 s do 180 s – wartości definiowane
przez obsługę aparatu (Fot. 10). Jeżeli zaplanowa-
ne położenie guza nowotworowego zmieni się np.
o 1 mm – próg reakcji definiowany przez obsługę
– położenie stołu terapeutycznego automatycznie
zmienia się, dostosowując je do warunków założo-
nych na etapie planowania leczenia.
Liczba wiązek promieniowania jest zdecydowanie
większa niż w przypadku „klasycznego akceleratora
biomedycznego”, jednak należy mieć na uwadze, że
podawane dawki są radiochirurgiczne, kilkukrotnie większe od
konwencjonalnego (2 Gy) frakcjonowania dawki. Sposób plano-
wania leczenia również znacznie odbiega od „klasycznego” po-
dejścia do wyliczenia rozkładu dawki.
Fot. 9
System CyberKnife [14] składa się z sekcji przyspieszającej (A: X-9MV, moc dawki 9 Gy/min), która za-
montowana jest na ramieniu robota (B). Integralną częścią aparatu jest stół terapeutyczny – C, lampy rentge-
nowskie E umożliwiające weryfikację obrazową w czasie seansu terapeutycznego, F – detektory promieniowa-
nia kilowoltowego, D – emiter i detektor promieniowania podczerwonego, które stosowane jest do weryfikacji
ruchomości: śledzenie i bramkowanie oddechowe
E
B
C
D
F
A
A
D
B
C
urządzenie „burzy porządek” w planowaniu i realizacji radiotera-
pii, ponieważ pojęcie „izocentrum” w tym przypadku nie istnieje.
Dla przypomnienia, izocentrum to punkt przecięcia osi obrotu:
kolimatora i ramienia głowicy akceleratora. Punkt szczególnie
ważny w planowaniu i realizacji radioterapii re-
alizowanej przy użyciu klasycznego akceleratora
biomedycznego, ponieważ ten punkt zazwyczaj
zdefiniowany jest w guzie nowotworowym i jest
punktem definiowania dawki terapeutycznej.
W aparacie CyberKnife wiązki promieniowania
można ustawić pod „dowolnym” kątem, głowi-
ca może znajdować się w różnej odległości od
pacjenta, a stół terapeutyczny jest integralną
częścią urządzenia: jego położenie może się
zmieniać w każdym kierunku. Stół zamontowa-
ny jest również na ramieniu robota. Powrócono
do „tubusów”, które formują wiązkę promienio-
wania (to rozwiązanie było stosowane w pierw-
szych aparatach rentgenoterapii). Zastosowanie
tubusów, które wykonane są w technologii XXI
wieku i zmieniane automatycznie, pozwala na
uzyskanie bardzo dużego gradientu spadku daw-
ki na granicy wiązki promieniowania. Parametr
ten jest szczególnie ważny, jeżeli wymagany jest
gwałtowny spadek dawki poza wiązką, ze wzglę-
du na bliskość struktur krytycznych. Można sto-
sować również kolimator wielolistkowy, który
zmienia kształt wiązki, co jest bardzo korzystne
ze względu na czas realizacji seansu terapeu-
tycznego. Jednak półcień wiązki jest większy niż
w przypadku tubusów. Ciekawym rozwiązaniem
jest możliwość śledzenia zmian położenia guza;
głowica aparatu porusza się zgodnie z ruchem
Fot. 10
A – informacje obrazowe wygenerowane w czasie planowania leczenia na bazie badania tomo-
grafią komputerową. B – zdjęcia cyfrowe obszaru, który jest weryfikowany, zrekonstruowane w systemie
planowania leczenia DRR (Digital Reconstructed Radiograph); C – zdjęcia wykonane w czasie seansu
terapeutycznego, na podstawie których dokonuje się korekty ułożenia chorego; D – porównanie zapla-
nowanego i aktualnego położenia chorego
1...,48,49,50,51,52,53,54,55,56,57 59,60,61,62,63,64,65,66,67,...68