Page 25 - IFM_201303_vB calosc 150 dpi
Basic HTML Version
Inżynier i Fizyk Medyczny 3/2013 vol. 2
137
artykuł
/
article
kontrola jakości
/
quality control
powierzchni wejściowej i
pomnożyć przez wartość współ-
czynnika rozproszenia wstecznego BSF (
Backscatter Factor
)
i poprawki wynikające:
•
ze zmian temperatury i
ciśnienia w
stosunku do warun-
ków, w
jakich dokonano kalibracji dawkomierza,
•
z różnicy wskazań między dawkomierzem kalibrowanym
i
referencyjnym.
W przypadku pomiaru dawki/KERMA za pomocą dozy-
metru (komora jonizacyjna, detektor półprzewodnikowy)
otrzymane wartości należy pomnożyć przez BSF (jeśli reje-
strowany sygnał pochodzi tylko od cząstek naładowanych
z wiązki pierwotnej ) i
skorygować na ewentualną różnicę
pomiędzy rzeczywistym punktem pomiarowym a
teore-
tycznym punktem przecięcia wiązki pierwotnej ze skórą pa-
cjenta w danej diagnostycznej procedurze radiologicznej.
4.
Poprzez obliczenie na podstawie tabel zależności kermy
od wysokiego napięcia przy stałym obciążeniu prądowo-
czasowym oraz zależności kermy od obciążenia prądowo-
czasowego przy stałych wartościach wysokiego napię-
cia, które mogłyby być sporządzane w
trakcie pomiarów
związanych z
wykonywaniem specjalistycznych testów
eksploatacyjnych.
Wnioski
Obecnie w
Polsce po wdrożeniu w
kontroli jakości testowe-
go sprawdzania sprawności rentgenowskich aparatów z
ana-
logowym zapisem obrazu diagnostycznego, należy wykonać
kolejny krok w
procesie doskonalenia stworzonego systemu.
Poszerzenie kontroli jakości o
dodatkowe narzędzie, jakim jest
sprawdzenie wielkości dawki wejściowej na skórę pacjenta, sta-
nowi dowód na rozwój w
tej dziedzinie. Procedura jest spraw-
dzeniem już nie tylko „technicznej”, ale także „klinicznej” przy-
datności wykorzystywanej w diagnostyce medycznej aparatury
rentgenowskiej.
Rutynowe wykorzystanie wyżej opisanych metod stanowić
będzie niezbędne wsparcie we wprowadzeniu pełnej kontroli
jakości funkcjonowania aparatów RTG z
„cyfrowymi” formami
zapisu obrazu medycznego oraz optymalizacji narażenia pa-
cjenta na działanie potencjalnie kancerogennego promienio-
wania X.
LITERATURA
1.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z
dnia 18 lutego 2011 r.
w
sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowa-
nia jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej
(Dz.U. z 2011 r. nr 51 poz. 265).
2.
=
pl&mi=785&mx=0&mt=&my=193&ma=019936.
3.
Prawo atomowe (t.jedn. Dz.U. 2012 r. poz. 264).
4.
Radiation Protection in Paediatric Radiology Safety Reports Series,
No. 71.
,
International Atomic Energy Agency, Vienna, 2012.
5.
Z. Brady, T.M. Cain, P.N. Johnston:
Paediatric CT imaging trends
in Australia
, J Med Imaging Radiat Oncol., 2, 2011, 132-142.
6.
D.J. Brenner, C.D. Elliston, E.J. Hall, W.E. Berdon:
Estimated
Risks of Radiation-Induced Fatal Cancer from Pediatric CT
, Ameri-
can Journal of Roentgenology, 176, 2001, 289-296.
7.
J.D. Mathews, A.V. Forsythe, Z. Brady, M.W. Butler, S.K. Go-
ergen, G.B. Byrnes, G.G. Giles, A.B. Wallace, P.R. Anderson,
T.A. Guiver, P. McGale, T.M. Cain, J.G. Dowty, A.C. Bickerstaffe,
S.C. Darby:
Cancer risk in 680 000 people exposed to computed
tomography scans in childhood or adolescence: data linkage study
of 11 million Australians
, BMJ, 346, 2013, f2492.
8.
ICRU REPORT 74: Patient Dosimetry for X rays used in Medical Ima-
ging
, Journal of the ICRU, 5(2), 2005.
9.
Dosimetry in Diagnostic Radiology: An International Code of Prac-
tice
, Technical Reports Series, No. 457 2007.
10.
11.
.
12.
T. Parviainen:
The DAP Meter
(
roh/DAP-meter%20course/dap_main.swf).
reklama
