vol. 6 3/2017 Inżynier i Fizyk Medyczny
164
radiologia
\
radiology
artykuł
\
article
Obrazowanie jednorazowo tylko jednej kończyny zmniejsza
również ekspozycję pacjenta do poziomu poniżej typowych da-
wek związanych z tradycyjnymi systemami TK (Rys. 5). Ponadto
wiele ostatnich publikacji wskazuje, że typowy zakres dawek
stosowanych w systemach CBCT (CTDIvol na poziomie ~5–10
mGy) jest na ogół niższy od dawek stosowanych w TK (CTDIvol
~20–50 mGy) [2, 3].
Artifact Reduction
) wcelupoprawywidoczności struktur anatomicz-
nych pacjenta położonych obok metalowych elementów (Rys. 7).
Dotychczas najpopularniejszą metodą rekonstrukcji objęto-
ści była konwencjonalna filtrowana projekcja wsteczna (FBP).
W przypadku tej metody przy tworzeniu rekonstrukcji zawsze
konieczne jest zastosowanie kilku upraszczających przybliżeń.
Przybliżenia te mogą obniżyć jakość obrazu końcowego. Coraz
większą popularność zyskują bardziej zaawansowane metody
rekonstrukcji, łącznie nazywane rekonstrukcjami iteracyjny-
mi, oparte na innej metodzie matematycznej. Przy połączeniu
odpowiednio skorygowanych danych CBCT z możliwościami
najnowocześniejszych technik rekonstrukcji jakość obrazów
wynikowych często przekracza standard osiągany za pomocą
protokołów akwizycji TK i rekonstrukcji szeroko stosowanych
obecnie w środowisku obrazowania medycznego [2, 4].
Rys. 4
Porównanie obrazu stopy nieobciążonej i obciążonej
Naturalna konfiguracja z obciążeniem umożliwia dokładniejsze określenie względ-
nego położenia i orientacji kości stopy, kostki i kolana w realistycznych warunkach
obciążeniowych.
Rys. 5
Pacjent tuż przed wprowadzeniem go do obszaru obrazującego przez otwarte
drzwiczki (górne zdjęcie) oraz po zamknięciu drzwiczek (dolne zdjęcie). Widoczne na
górnym zdjęciu akcesoria ułatwiające pozycjonowanie pomagają zminimalizować
ruch pacjenta podczas skanowania
Rekonstrukcja objętości
Wygenerowanie wysokiej jakości zrekonstruowanej objęto-
ści 3D w systemie tomografii stożkowej wymaga kilku korekt.
Z uwagi na zwiększoną objętość obrazowanych jednocześnie
struktur w CBCT, rozproszenie promieni RTG odgrywa waż-
niejszą rolę niż w tradycyjnej TK. System badany wyposażono
w funkcję korekty efektu rozproszenia promieniowania, której
przeznaczeniem jest usunięcie większości efektów rozproszenia
ze zrekonstruowanych objętości (Rys. 6).
Jak w tradycyjnej TK, obecność obiektów silnie osłabiających
promieniowanie, takich jak implanty metalowe, może poważnie
ograniczyć użyteczność kliniczną zrekonstruowanej objętości.
W systemie badanym zastosowano zastrzeżoną metodę reduk-
cji artefaktów spowodowanych obecnością metalu MAR (
Metal
