Page 49 - IFM_201404 calość 300 dpi

Inżynier i Fizyk Medyczny 4/2014 vol. 3

207

artykuł

/

article

ultrasonografia

/

ultrasonography

Ostatecznie otrzymujemy na wyjściu z modulatora ciąg impulsów prostokątnych po-

wtarzanych z okresem

T

i wypełnionych sinusoidą o częstotliwości

f

n

. Kolejnym eta-

pem jest wzmocnienie sygnału przezwzmacniaczmocy. Sygnał transmitowany jest do

przetwornika nadawczo-odbiorczego.Wprzetworniku impulsy elektryczne zamienia-

ne są w drgania i wysyłane do ośrodków. Echo od różnych tkanek powraca w różnym

czasie do przetwornika (w zależności od głębokości) pomiędzy kolejnymi impulsami

nadawczymi. Przesunięcie dopplerowskie jest mierzone w krótkich odcinakach czasu.

Regulacja bramki próbkującej odbywa się w taki sposób, aby umożliwić odczyt z in-

teresującej operatora głębokości; dodatkowe niewykorzystywane pomiary tłumione

są w filtrze. Należy jednak pamiętać o kryterium Nyquista, zgodnie z którym zakres

prędkości mierzonych za pomocą impulsów techniki dopplerowskiej jest ograniczony

domaksymalnej częstotliwości równej połowie częstotliwości nadanych impulsów.

Warunkiem poprawnie wykonanego pomiaru jest powrót echa zanim zostanie

wysłany następny impuls nadawczy:

max

2

p

c

d

f

<

Z twierdzenia próbkowania należy spełnić warunek:

max

1

2

d

f

<

Oba przeciwstawne warunki są ujęte w jedną definicję maksymalnej prędkości

mierzonej dla danego zasięgu:

2

max max,

8

n

c

d v

f

<

f

n

– częstotliwość fali nadanej,

c

– prędkość rozchodzenia się ultradźwięków.

Powyższy warunek jest istotny w przypadku pomiaru prędkości przepływu

w tętnicach szyjnych.

W przypadku ograniczenia do długości bramki próbkującej obszaru wiązki

ultradźwiękowej dokonuje się pomiaru zwanego objętością pomiarową. Wymiar

poprzeczny objętości zależy od aktywnej powierzchni przetwornika oraz kształtu

wiązki ultradźwiękowej. Pomiar z kolei zależy przede wszystkim od czasu trwania

impulsu i bramki próbkującej.

Bibliografia

1.

M. Jędrzejewska, P. Jankowski, B. Węckowski:

Podstawy obrazowania USG. Część 1

,

Inżynier i Fizyk Medyczny, 3, 2014, 59-65.

2.

M. Jędrzejewska, P. Jankowski, B. Węckowski:

Podstawy obrazowania USG. Część 2

,

Inżynier i Fizyk Medyczny, 4, 2014, 140-141.

3.

A. Nowicki:

Wstęp do ultrasonografii – podstawy fizyczne i instrumentacja

, Medipage,

Warszawa 2003.

4.

F. Jaroszczyk:

Biofizyka medyczna

, Wydawnictwo Uczelniane Akademii Medycznej

im. Karola Marcinkowskiego, 1993.

5.

M. Nałęcz (red.):

Biocybernetyka i inżynieria biomedyczna 2000 fizyka medyczna

,

Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, 9, 2000.

6.

M. Nałęcz (red.):

Biocybernetyka i inżynieria biomedyczna 2000 – obrazowanie bio-

medyczne

, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, 8, 2000.

7.

B. Pruszyński (red.):

Diagnostyka

obrazowa. Podstawy teoretyczne i metody badań

,

wydanie 1, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2000.

8.

R. Tadeusiewicz, P. Augustyniak (red.):

Podstawy Inżynierii Biomedycznej

, 1, Wydaw-

nictwo AGH, Kraków 2009.

9.

E. Dmoch-Gajzlerska:

USG dla położnych

, wydanie 1, Wydawnictwo PZWL, Warsza-

wa 2014.