vol. 3 5/2014 Inżynier i Fizyk Medyczny
264
informatyzacja
\
informatization
artykuł naukowy
\
scientific paper
wersji papierowej. Powodem jest m.in. duża oszczędność miejsca
lokalowego w każdej z placówek. Archiwa ze względu na zwiększa-
jącą się liczbę pacjentów, nowe przypadki medyczne oraz wymogi
prawne co do przechowywania danych, zajmują coraz większą po-
wierzchnię. Miejsce to jest oczywiście wartością ograniczoną i po-
winno być zlokalizowane w jednym punkcie. Ze względu na jego defi-
cyt dochodzi do decentralizacji archiwum, co powoduje dodatkowe
utrudnienia natury techniczno-administracyjnej. W przypadku bazy
danych w postaci ucyfrowionej, na archiwa przeznacza się jeden po-
kój z serwerami danych w placówce lub poza jej granicami.
Drugim aspektem przemawiającym za EHR jest możliwość ko-
piowania oraz przesyłania danych. Tego typu działania są znacznie
prostsze i pochłaniają mniej funduszy oraz czasu niż klasyczne wy-
szukiwanie, powielanie oraz przesyłanie danych [5].
Czytelność danych w postaci przepisanych leków, przeprowadzo-
nych procedur i opisanych przypadków to kolejny element, w któ-
rym zauważono znaczącą przewagę nowoczesnych rozwiązań nad
obecnymi metodami. Polegają one na wypełnianiu gotowych for-
mularzy lub wyboru pól z opcjami do zaznaczenia. Jedynym proble-
mem może być konieczność posiadania komputera i wprowadzania
danych. Niedogodność ta jest jednak równoważona bardzo dobrą
czytelnością dokumentacji w porównaniu z odręcznym pismem. Do-
datkowo zabezpieczone są również interesy lekarzy (w przypadku
procesów sądowych o złą ordynację leku lub nieczytelne opracowa-
nie dokumentacji medycznej) [6-8].
Odwołując się do doświadczeń z australijskiego pogotowia, oka-
zuje się, że wdrożenie EHR skutkuje:
większą możliwością treningu dla ratowników medycznych,
dostępem do standardów klinicznych,
łatwiejszym wglądem do dokumentacji opieki przedszpitalnej
oraz planowaniem leczenia w przyszłości [9, 10].
Nawiązując do udogodnień technicznych, EHR poprzez rozwiąza-
nia cyfrowe pozwala na:
udostępnianie oraz wymianę danych poprzez bezpieczną sieć,
śledzenie realizacji przepisanych recept oraz wyników zleceń
(np. ciśnienia krwi),
wysyłanie i odbieranie zleceń, raportów oraz wyników badań,
automatyczne monitorowanie zdarzeń klinicznych w celu prze-
widywania, wykrywania i zapobiegania potencjalnym zdarze-
niom [11],
uruchamianie alarmu u świadczeniodawcy dotyczącego np. pa-
cjentów z HIV/AIDS, którzy nie otrzymali opieki w ciągu ostat-
niego roku (
Louisiana Public Health
),
znaczące zmniejszenie przypadków związanych z przeocze-
niem sytuacji zagrożenia życia [12, 13],
poprawę jakości opieki medycznej na przykładzie opieki nad
diabetykami [14],
wydajniejszą koordynację działań dzięki łatwiejszemu dostępo-
wi do wszelkich danych dotyczących pacjenta.
Aby uruchomić i wykorzystywać cały system, należy spełnić kilka-
dziesiąt wymogów techniczno-administracyjnych. Są one podzielo-
ne na dwie grupy: wymogi podstawowe oraz szczegółowe. Do pod-
stawowych zaliczamy m.in:
zastosowanie narzędzi do porównywania interakcji lek – lek, lek
– alergia,
tworzenie i transmisja zleceń drogą elektroniczną,
implementacja konkretnej reguły w zakresie wspomagania de-
cyzji klinicznych,
posiadanie aktywnej i aktualnej listy leków oraz reakcji
alergicznych,
ewidencja demograficzna,
ewidencja statusu osoby palącej (pacjenci od 13 roku życia),
dostarczanie pacjentom „na życzenie” elektronicznej informa-
cji zdrowotnej oraz podsumowań związanych z ostatnią wizytą,
zapewnienie właściwej ochrony danych,
możliwość wymiany kluczowych informacji klinicznych drogą
elektroniczną pomiędzy szpitalami, pacjentem i płatnikiem.
W zakresie wymogów szczegółowych zobowiązania obejmują m.in.:
wysyłanie przypomnień do grup pacjentów w zakresie prewen-
cji lub przypomnienia o cyklicznej wizycie,
umożliwianie pacjentom czasowego dostępu do informacji
medycznych (wyniki laboratoryjne, lista zażywanych leków,
alergie),
implementacja narzędzi sprawdzających przepisane recepty,
tworzenie listy pacjentów według określonych reguł (podwyż-
szenie jakości opieki, zmniejszenie dysproporcji w dostępie do
świadczeń),
identyfikacja pacjentów w celu dostarczenia odpowiedniej in-
formacji o edukacji zdrowotnej [15].
Elektroniczny rekord pacjenta jest stale doskonalony, o czym
świadczy możliwość synchronizacji z obecnie stosowanymi urządze-
niami mobilnymi. Zdalny dostęp do danych pacjenta, poprzez wyko-
rzystanie autoryzowanego palmtopa, smartfona lub tabletu stwarza
nieograniczone możliwości [16].
Standaryzacja i zabezpieczenie danych
Wszelkie informacje dotyczące pacjentówzewzględu na swoją istotność
i poufność są traktowane jako dane wrażliwe. Z tego powodu poziom ich
zabezpieczenia w cyfrowym świecie musi podlegać najsurowszym nor-
mom i standardomwymiany. Do głównych standardów zalicza się:
ANSI X12: protokół wykorzystywany do transakcji, szczególnie
do przesyłu danych o pacjencie (popularny w USA);
CEN’s TC/251 (
CEN Technical Committee 251
): grupa robocza zaj-
mująca się standaryzacją na polu informacji medycznej oraz tech-
nologii komunikacyjnej w Unii Europejskiej. Jej produktami są:
EN 13606: standard komunikacyjny dla informacji w EHR;
CONTSYS (EN 13940): standard wspomagający ciągłość stan-
daryzacji zapisu opieki medycznej;
HISA (EN 12967): standard usługowy dla międzysystemowej
komunikacji w środowisku informacji klinicznej;
DICOM: norma opracowana dla potrzeb ujednolicenia wymia-
ny i interpretacji danych medycznych związanych z obrazami
diagnostycznymi,
HL7: standard elektronicznej wymiany informacji w środowisku
medycznym, np. między lekarzem a szpitalem,
1...,40,41,42,43,44,45,46,47,48,49 51,52,53,54,55,56,57,58,59,...60