Page 25 - IFM_201404 calość 300 dpi

Inżynier i Fizyk Medyczny 4/2014 vol. 3

183

artykuł

/

article

fizyka medyczna

/

medical physics

9 lipca 2014 roku odbyło się pierwsze czytanie senackiego projektu ustawy o zmianie

ustawy – Prawo Atomowe.

Odnosząc się do części dotyczącej kontroli jakości aparatury radiologicznej, przedsta-

wiciele Komisji do Spraw Procedur i Audytów Klinicznych w radiologii oraz Krajowego

Centrum Ochrony Radiologicznej poruszyli bardzo istotne problemy wynikające z plano-

wanych zmian.

Osiągnięcia techniczne i naukowe doprowadziły do zwiększonego zapotrzebowania na kon-

trolę dawki i jakości obrazowania w diagnostyce, a tym samym na zwiększenie liczby osób,

które powinny prowadzić nadzór nad stanem technicznym aparatury radiologicznej. Zmiana

wprowadzonawprojekciemoże ograniczyćmożliwości rzeczywistego nadzoru nad aparatu-

rą diagnostyczną w Polsce ze względu na niedostateczną liczby kompetentnego personelu.

W Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego

2011 roku w sprawie warunków bezpiecznego stosowa-

nia promieniowania jonizującego dla wszystkich rodza-

jów ekspozycji medycznej (Dz. U. nr 51, poz. 265), które

określa testy specjalistyczne aparatury rentgenodia-

gnostycznej, w p. 16.2 znajduje się zapis upoważniający

fizyków medycznych posiadających certyfikat Krajowe-

go Centrum Ochrony Radiologicznej do wykonywania

tych testów.

23 lipca 2012 roku Polskie Towarzystwo Fizyki Me-

dycznej zwróciło się do Rzecznika Praw Obywatelskich

o uchylenie zapisu dotyczącego certyfikatu wydawane-

go przez KCOR. Uzasadnienie dotyczyło zasad wyda-

wania certyfikatu. Certyfikat przewidziany przez KCOR

był wydawany imiennie na rzecz jednostki, która o taki

certyfikat występowała. Na jego mocy osoba upoważ-

niona mogła wykonywać testy tylko w jednostce wnio-

skującej. Obecnie fizyk medyczny nieposiadający certy-

fikatu nie może wykonywać testów specjalistycznych

aparatury diagnostycznej. Zgodnie z wyrokiem Trybu-

nału Konstytucyjnego z 30 lipca 2013 roku wydawanie

certyfikatów zostało wstrzymane, a dotychczas wyda-

ne certyfikaty tracą moc po upływie 12 miesięcy od

uprawomocnienia się wyroku, czyli we wrześniu 2014

roku. Od tego czasu zgodnie z obowiązującym prawem

testy specjalistyczne będą mogły być wykonywane wy-

łącznie przez akredytowane laboratoria.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia

24 kwietnia 2012 roku, do dnia 31 grudnia 2015 roku za

fizyka medycznego lub inżyniera medycznego uważa się

również fizyka lub inżyniera bez specjalizacji, który posia-

da co najmniej pięcioletni staż pracy w jednostce ochrony

zdrowia w zakresie medycznych zastosowań promienio-

wania jonizującego. Po upływie czasu określonego tym

rozporządzeniemfizycy posiadający wieloletnie doświad-

czenie, którzy z różnych względów nie zrobili specjalizacji,

przestaną być fizykami medycznymi (w Polsce jest około

8 takich fizyków, którzy dalej pracują w Jednostkach Pań-

stwowej Służby Zdrowia). W 2006 roku, w którym rozpo-

częło się kształcenie specjalizacyjne, osoby te miały już za

sobą ponad ćwierć wieku doświadczenia zawodowego

i ich rolą mogłoby być kształcenie młodszych kolegów.

8 osób stanowi około 16% rocznej liczby kształconych

fizyków medycznych. Należy pamiętać także o fizykach

posiadających wieloletni staż w pomiarach i nadzorze

aparatury RTG, którzy nie byli bezpośrednio zatrudnie-

ni w jednostkach służby zdrowia. Obecnie nie jesteśmy

w stanie określić liczby tych osób.

Do specjalizacji w dziedzinie fizyki medycznej może

przystąpić osoba z tytułem magistra lub magistra

Ustawa Prawo Atomowe

– zmiany dotyczące funkcji

fizyka medycznego

Elżbieta Pater

Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Inżynierii Klinicznej, e-mail:

epater@wp.pl

Elżbieta

Pater

Członek

Zarządu

Polskiego

Towarzystwa

Inżynierii

Klinicznej