Inżynier i Fizyk Medyczny 4/2015 vol. 4
221
onkologia
/
oncology
artykuł
/
article
Fot. 8
Widok ekranu aplikacji Prosoma – przygotowane kontury dla 10 Gy i 20 Gy
izodozy z BT oraz kontury z EBRT, gotowe do przesłania do TPS (Pinnacle)
zgodnie z zaleceniem lekarza asymetryczne jednostronnie – pra-
wa lub lewa strona – lub dwustronne), a od strony przyśrodko-
wej dodatkowo kształtem izodozy 20 Gy z leczenia BT (Fot. 11).
W przypadku
boostu
EBRT realizowanego dla obu stron obsza-
rów węzłów chłonnych dwie wiązki fotonowe są dalej ustawiane
w aranżacji AP-PA, „zawieszone” w izocentrum z pierwszego le-
czenia EBRT, ale zawierają asymetryczne segmenty do naświe-
tlania lewej i prawej strony. Wynika to z konieczności dostoso-
wania kształtówwiązek EBRT do centralnie położonego konturu
20 Gy izodozy, który musi być przesłonięty.
Następnie należy dobrać odpowiednie koordynaty punktu
normalizacyjnego (w wiązce EBRT). Rozkład dawki musi być
zoptymalizowany tak, aby 95% izodoza obejmowała obszar PTV
dla węzłów chłonnych miednicy. Natomiast od strony przyśrod-
kowej 20 Gy izodoza leczenia BT jest „składana” z 50% izodozą
boostu
EBRT. Wielkość pól terapeutycznych i ich kształt są do-
bierane tak, aby spełnić powyższe warunki dla rozkładu dawek.
W jednej frakcji pacjentka otrzymuje dawkę 1,8 Gy znormali-
zowaną do punktu. Liczba frakcji jest dobierana na podstawie
Fot. 9
Widok ekranu TPS Pinnacle – na skanach TK są widoczne struktury reprezen-
tujące 10 Gy i 20 Gy izodozy oraz kontury ROI
Przygotowane w ten sposób dane są podstawą do wykonania
planu leczenia dla
boostu
EBRT. Układ wiązek fotonowych (15
MV) jest realizowany w aranżacji AP-PA. Punkt ich „zawieszenia”
jest utrzymany w punkcie izocentrycznym, tym samym, który
był wyznaczony
dla I i II etapu leczenia EBRT. Geometria pól
(kształt i wymiary) jest determinowana kształtem wrysowanych
konturów dla obszarów węzłów chłonnych miednicy (może być
Fot. 10
Widok ekranu TPS Pinnacle – na skanach TK są widoczne struktury reprezen-
tujące 10 Gy i 20 Gy izodozy oraz kontur węzłów chłonnych miednicy i paraortalnych
oraz pakietu węzłów chłonnych, które były zajęte przez chorobę nowotworową (po-
twierdzone w diagnostyce)
