vol. 4 4/2015 Inżynier i Fizyk Medyczny
222
onkologia
\
oncology
artykuł
\
article
obliczeń EQD2 dla punktu normalizacyjnego
boostu
EBRT z da-
wek pochodzących z I i II etapu leczenia EBRT, BT i
boostu
EBRT.
EQD2 dla punktu normalizacyjnego powinna wynosić 60 Gy (α/β
= 10). W tym celu należy odczytać dawkę dla tego punktu z EBRT
(I i II etap) oraz z BT. W przypadku dawki pochodzącej z BT na-
leży powrócić do TPS (Oncentra) i odnaleźć koordynaty punktu
normalizacyjnego na skanach TK. Proces o tyle jest utrudniony,
że w przypadku planowania leczenia BT układ koordynat (ECS
–
extra coordinate system
) jest dopasowany do geometrii i po-
łożenia aplikatora. Powoduje to transpozycję danych obrazo-
wych (przesunięcie i rotację w stosunku do oryginalnego układu
współrzędnych pochodzącego z TK). Dlatego najlepszym roz-
wiązaniem jest otwarcie okien z obrazami „surowymi” TK przed
ich transpozycją, i na podstawie danych geometrycznych i ana-
tomicznych odtworzenie położenia punktu normalizacyjnego
boostu
EBRT. Następnie należy odczytać dawkę pochodzącą z le-
czenia BT w tym punkcie i policzyć EQD2. Po zsumowaniu EQD2
z EBRT i BT można określić, ile frakcji z
boostu
EBRT jest potrzeb-
nych do uzyskania w całości EQD2 = 60 Gy (α/β = 10). Najczęściej
Fot. 11
Widok ekranu TPS Pinnacle – zaplanowany układ wiązek fotonowych dla
boostu
EBRT – DRR (prawostronny)
Fot. 12
Widok ekranu TPS Pinnacle – zaplanowany układ wiązek fotonowych dla
boostu
EBRT
Fot. 13
Widok ekranu TPS Pinnacle – rozkład dawki dla boostu EBRT
Fot. 1
4 Arkusz kalkulacyjny do obliczania EQD2 i BED dla EBRT i BT PDR
Źródło: IAEA website.
